Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego - objawy i metody leczenia

W przypadku osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego, której objawy i leczenie są znane wielu, napotyka znaczna część dorosłej populacji. Powodem tego jest częste obciążenie okolicy lędźwiowej. Ból pleców stanowi około 85% przypadków osteochondrozy, dlatego jego objawy i leczenie powinny być znane każdemu. Pomoże to zapobiec rozwojowi choroby i zapewni pomoc tak szybko, jak to możliwe.

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego to choroba występująca u większości ludzi

Opis choroby

Według ICD-10 osteochondroza ma kod M-42. Ten kod ICD obejmuje trzy odmiany tej patologii:

  • młodzieńcza osteochondroza kręgosłupa;
  • osteochondroza kręgosłupa u dorosłych;
  • nieokreślona osteochondroza kręgosłupa.

Kod osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego jest zawarty w bloku deformujących dorsopatii, zgodnie z międzynarodową klasyfikacją. Sąsiednia grupa, spondylopatie, obejmuje taką patologię jak spondyloza kręgosłupa lędźwiowego. Charakteryzuje się zwyrodnieniem pierścienia włóknistego krążków międzykręgowych przedniego więzadła podłużnego kręgosłupa. Ta patologia występuje w wyniku przeciążenia pleców jako ochronnej reakcji organizmu. Deformująca spondyloza ma podobny przebieg, ale jednocześnie różni się nieznacznie od osteochondrozy objawami.

Cechy budowy anatomicznej tego odcinka kręgosłupa, a mianowicie jego ugięcie do przodu, zapewniają możliwość chodzenia w pozycji wyprostowanej. Schab jest jedną z najbardziej ruchomych części, łączącą stałą kość krzyżową i nieaktywną część piersiową. Podczas podnoszenia ciężarów, niedożywienia, małej aktywności fizycznej krążki międzykręgowe zużywają się szybciej. Rezultatem ich przerzedzania jest nie tylko naruszenie mobilności tego działu, ale także zwiększone ryzyko uszczypnięcia nerwów, a także stopniowe wystawanie galaretowatej substancji rdzenia kręgowego do powstałego światła. Wśród patologii ICD-10 najczęściej w tej grupie występuje osteochondroza lędźwiowa.

Powoduje

Jak wspomniano powyżej, główną przyczyną pojawienia się osteochondrozy jest właśnie postawa wyprostowana. Nie oznacza to jednak, że ta patologia objawia się u wszystkich ludzi.

Niska aktywność fizyczna może powodować osteochondrozę lędźwiową

Rozwój występu kręgosłupa lędźwiowego prowadzi do wpływu czynników prowokujących:

  • urazowy uraz pleców;
  • naruszenia procesów metabolicznych w ciele;
  • niska aktywność fizyczna;
  • nadmierna masa ciała;
  • przedłużona hipotermia;
  • stres;
  • wrodzone patologie kręgosłupa;
  • zmiany hormonalne;
  • zaburzenia postawy;
  • nieprzestrzeganie zasad bezpieczeństwa podczas podnoszenia ciężarów, co prowadzi do niewłaściwego rozłożenia ładunku.

Te przyczyny prowadzą do ścieńczenia krążków międzykręgowych. Dysk składa się z elastycznej tkanki chrzęstnej, która umożliwia ruchomość połączenia kręgów. Wraz z ich zwyrodnieniem upośledzona jest nie tylko mobilność, znacznie wzrasta ryzyko uszkodzenia korzeni nerwowych wystających z rdzenia kręgowego. Jeśli u zdrowej osoby są one zwykle chronione przez tkankę chrzęstną, to gdy jest ona przerzedzona, uszczypnięciu towarzyszy silny ból.

Objawy

Oznaki osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego mogą się różnić w zależności od tego, na które korzenie nerwowe wpływa patologia. Osteochondroza międzykręgowa odcinka piersiowego i lędźwiowego ma kilka etapów rozwoju, a każdy z nich może objawiać się na różne sposoby. Duże znaczenie ma również strefa przerzedzania – w zależności od tego, który krążek międzykręgowy jest przerzedzony, nasilenie i charakter objawów objawiają się w różny sposób.

Objawy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego odpowiadają kompresji różnych korzeni:

  • L1 i L2 charakteryzują się zaburzeniami sensorycznymi. Drętwienie wpływa na obszar tzw. „spodenek jeźdźca" – wewnętrznej strony ud i pachwin. Przy powikłaniu tego typu choroby przepukliną natychmiast pojawiają się bolesne odczucia w obu nogach.
  • L5 - pojawienie się bólu natury strzelającej w okolicy lędźwiowej. Występuje również spadek wrażliwości w tym obszarze oraz w okolicy dużego palca. Występują naruszenia jego zgięcia - ten objaw jest często wykorzystywany przez traumatologów do diagnozy osteochondrozy.
  • W przypadku S1 charakterystyczny jest nie tylko ból przeszywający w okolicy lędźwiowej, ale także zmniejszenie wrażliwości w okolicy stopy. Drętwienie rozciąga się od małego palca do czwartego palca. Również w tym przypadku wrażliwość podudzia i zewnętrznej powierzchni uda jest znacznie zmniejszona. Możliwe jest naruszenie odruchów podeszwowych i Achillesa.
  • Jeśli tętnica Desproges-Gotteron zostanie dotknięta, może to wywołać całkowity paraliż mięśni ud i pośladków, a także utratę czucia w kroczu.
  • Przy jednoczesnym uszkodzeniu korzeni L5–S1, któremu towarzyszy uszkodzenie tętnicy, dochodzi do całkowitej utraty funkcji miednicy i motoryki.

Osteochondroza międzykręgowa może wpływać nie tylko na korzenie nerwowe, ale także na naczynia krwionośne. Wszystko to może wywołać rozwój zespołów związanych z chorobą podstawową.

zespół korzeniowy

Kiedy korzenie są uszkodzone, zmienia się chód pacjenta. Może odczuwać ból nie tylko w dolnej części pleców, ale także w podudzi, udzie, pośladku, a nawet stopach. W przypadku zespołu korzeniowego bolesne odczucia są nudne i pojawiają się tylko z jednej strony. W okolicy lędźwiowej pojawiają się mrowienie i gęsia skórka. Bolesne doznania ustają po rozgrzewce, co jest efektem pobudzenia przepływu krwi i złagodzenia zatorów.

Zespół niedokrwienny

Występuje w wyniku ściskania naczyń krwionośnych i zaburzeń krążenia w narządach miednicy. Powoduje to zakłócenia w funkcjonowaniu narządów, które nie otrzymują wystarczającej ilości składników odżywczych z krwi. Objawia się bolesnymi odczuciami podczas chodzenia, które ustępują podczas odpoczynku. Może wystąpić ból w wewnętrznej części ud i pośladków.

Zespół kręgowy

Występuje z powodu długotrwałego braku leczenia. Objawia się zmianami w chodzie, pozycją szkieletu, pojawieniem się pochylenia.

Notatka:Na tle zmian zwyrodnieniowych kilku krążków może rozwinąć się spondyloartroza kręgosłupa lędźwiowego, w wyniku której na obszarach kostnych w okolicy stawów mogą zacząć tworzyć się kolczaste wyrostki kostne.

Etapy choroby

Osteochondroza kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego rozwija się stopniowo. Rozwój patologii przebiega w kilku etapach. Każdy kolejny jest trudniejszy do wyleczenia.

  1. Zniszczenie dysku. Na tym etapie pacjent jest zaniepokojony łagodnym bólem w okolicy lędźwiowej. Dyskomfort wzrasta wraz z wysiłkiem fizycznym i nie objawia się w stanie spokoju.
  2. Zniszczenie włóknistych pierścieni. W tym okresie odległość między kręgami zaczyna się już tak bardzo zmniejszać, że zaczyna pojawiać się silny ból. Bolesne odczucia występują nie tylko w okolicy lędźwiowej, ale promieniują również na pośladki, uda i podudzia. To właśnie z osteochondrozą drugiego stopnia najczęściej pacjenci chodzą do lekarza.
  3. Powstawanie przepukliny krążka międzykręgowego. Ból jest trwały. Siła bólu jest tak wyraźna, że pacjent zaczyna stałą zmianę postawy i chodu spowodowaną chorobą. Z biegiem czasu rozwija się deformacja kości.
  4. Zaburzenia ruchowe. Z powodu bólu pacjent odczuwa trudności z poruszaniem się. Na tym etapie niepełnosprawność jest już ustalona.
W zaawansowanym stadium osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego pogarsza się aktywność ruchowa osoby.

Metody leczenia

Kiedy pojawiają się objawy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, pacjenci zgłaszają się na leczenie. Przy uszkodzeniu II stopnia ból staje się trwały, co zakłóca codzienne życie. To jest powód rozpoczęcia leczenia osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego.

Terapię w tym przypadku prowadzi się na kilka sposobów:

  • Fizjoterapia. Pomaga wzmocnić mięśnie pleców oraz pomaga w utrzymaniu prawidłowej pozycji kręgosłupa dzięki muskularnej ramie.
  • Masaż. Łagodzi ból, pomaga przywrócić krążenie krwi.
  • zastrzyki. Stanowią integralną część leczenia. Mogą być stosowane zarówno do szybkiej eliminacji objawów, jak i jako akupunktura.
  • Kremy i maści. Wyeliminuj ból w obszarze aplikacji, zmniejsz objawy zapalenia tkanek.

Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego można przeprowadzić za pomocą kilku technik - pomaga to uzyskać najbardziej wyraźny wynik.

Notatka:Stosowanie jakichkolwiek metod bez zgody lekarza prowadzącego może być niebezpieczne dla zdrowia.

Leczenie medyczne

Gdy pacjent ma ciężkie objawy, a choroba nie była wcześniej leczona, w celu złagodzenia ostrych objawów stosuje się leki. Ten kierunek leczenia obejmuje złagodzenie ostrego bólu i przywrócenie normalnego funkcjonowania tkanek i narządów.

Przy pierwszych objawach osteochondrozy lędźwiowej stosuje się leki przepisane przez lekarza.

NLPZ

Niesteroidowe leki przeciwzapalne są jednym ze sposobów leczenia osteochondrozy lędźwiowej w jej ostrym stadium. Leki z tej grupy zatrzymują proces zapalny i działają przeciwbólowo.

Leczenie farmakologiczne kręgosłupa drugiego etapu zmiany można przeprowadzić za pomocą leków w następujących postaciach:

  • Maści. Maść na osteochondrozę kręgosłupa lędźwiowego nakłada się bezpośrednio na obszar ostrego bólu. Ta grupa środków może zawierać aktywne składniki o wielokierunkowym działaniu i nie tylko eliminować stany zapalne, ale także łagodzić skurcze, pobudzać odbudowę tkanki chrzęstnej.
  • zastrzyki. Pomóż w krótkim czasie zneutralizować ostry ból. Przy pomocy zastrzyków wchłanianie składników aktywnych zaczyna się szybciej, co pomaga złagodzić stan.
  • Tablety. W postaci tabletek ta grupa leków jest stosowana w przypadku braku ostrego bólu.

Środki zwiotczające mięśnie

Łagodzą skurcze mięśni, co ułatwia wchłanianie leków i pomaga zmniejszyć ból.

Glikokortykosteroidy

Stosuje się je w przypadku braku efektu przyjmowania NLPZ i środków zwiotczających mięśnie. Są przepisywane wyłącznie przez lekarza i przyjmowane pod jego nadzorem.

blokady

Preparaty do miejscowego łagodzenia bólu. Nie stosować przez długi czas, ponieważ mogą powodować powstawanie odporności na substancje aktywne.

Terapia bez leków

Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego można również przeprowadzić bez użycia leków. Ta terapia jest dobrze przyjmowana, ponieważ pozwala stymulować naturalną regenerację organizmu.

Ćwiczenia terapeutyczne to klucz do szybkiego pozbycia się osteochondrozy odcinka lędźwiowego kręgosłupa

Masaż

W przypadku osteochondrozy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego jedną z najczęstszych metod leczenia jest masaż. Pobudza przepływ krwi, poprawia odpływ limfy, co zmniejsza obrzęki i likwiduje ból.

Fizjoterapia

Terapia ruchowa jest objęta obowiązkowym programem rehabilitacyjnym w leczeniu chorób układu mięśniowo-szkieletowego. Ćwiczenia na osteochondrozę odcinka lędźwiowego kręgosłupa pomagają wzmocnić muskularną ramę, co pozwala utrzymać prawidłową pozycję pleców. Zestaw ćwiczeń na osteochondrozę kręgosłupa lędźwiowego dobierany jest indywidualnie przez każdego lekarza, w zależności od stanu pacjenta. Samodzielny wybór, korzystanie z filmów lub rekomendacji znajomych, może prowadzić do pogorszenia.

Zabiegi fizjoterapeutyczne

Fizjoterapia osteochondrozy odcinka lędźwiowego kręgosłupa stosowana jest w celu złagodzenia stanu, wzmocnienia całego organizmu, zmniejszenia stanu zapalnego i zmniejszenia skurczów mięśni. Elektroforeza stymuluje mięśnie szkieletowe do podtrzymywania kręgosłupa. Fonoforeza, darsonwalizacja, akupunktura i inne metody przywracają odpływ limfy i stymulują naprawę tkanek. Procedury te są stosowane w okresie zaostrzenia i kończą się dziesiątego lub jedenastego dnia po rozpoczęciu leczenia.

Pomimo dużej liczby sposobów leczenia tej choroby znacznie łatwiej jest prowadzić profilaktykę - uprawiać sport, dobrze się odżywiać, przestrzegać codziennej rutyny. Pomoże to uchronić się przed rozwojem większości patologii.